BİTLİS SEMPOZYUMU, ELEMAN HANI VE “ŞUŞEBENDİLik” Genellikle çok konuşan insan sıkıcı olur. Ya da ben öyle görüyorum. Hele sadece kendisi konuşup, dinleyicisinin konuşmasına izin vermeyen tipler var ki dostlardan uzak. Bu tip insanların cemaatinde senin sadece dinleme hakkın vardır, olur ya konuşmak ister, sohbete katılmak istersin, yo senin öyle bir lüksün yok. Sadece o konuşur sen can kulağıyla dinlemek zorundasın. Boşuna yorulma, Konuşsan da dinlemez, lafın bir yerinde sözünü keser ve konuşmaya devam eder, sen tekrar dinleyici durumuna düşer ve saatlerce emme tulumba gibi kafanı sallarsın… Allahım ne suç işledim de bana bu cefayı reva gördün, ne olursun beni kurtar dersiniz ama yok, öyle kolay değil. İzin istemek için lafı bitirmesini beklersiniz ama nafile, onda lafın sonu gelmez. Bir kısım insan daha var ki, aynı şekilde çok konuşurlar ama konuştukça dinleyesin gelir. Evet, çok konuşurlar, hatta karşıdakine söz hakkı bile tanımazlar ama kendilerini dinlettirirler.