Beriya niha bi çend roja, li Amedê, li Navenda Çanda Cegerxwîn, ji terefî Komela Nivîskarên Kurd, bi moderatoriya İsmail Dindar li ser çîroka Kurdî panelek pêk hat. Ez ji wek xwendevanekî çîroka Kurdî beşdar bûm. Sê nivîskar li ser rewşa Çîroka Kurdî peyvîn. Yek ji Kurdîstana Başûr İsmail Hacanî bû. Yek ji bakûr Enîse Şirin û ya din ji Tirkiyê Ayşegül Tozoren bû. Hermet a Tirk Ayşegül xanim bi tirkî, ê din bir kurdî peyîvîn. Min li axaftininên her sê panelîsta gohdar kir. Xwedê gravî dê liser rewşa çîrok û çîrokvaniya Kurd bi sekinîna û niqaş bikra. Lê ya rast min di axiftinên wan de çîrok nedît. Tenê di derdora çîrokê ve çun û hatin. Min navê herdû çîrokvanên Kurd bihîstbû. Lê mixabin pirtûkên wan ne xwendin e. Lewma di derheqa çîrokvaniya wande ne heddêmin e tişetkî bêjim. Lê her wiha ez karim bêjim ku li ba min ew kesê ku di babeta zimanê Kurdîde hindik gelek ne mihîm e, ked û kar kiribê, qelem bikar anî be ciyê wî li ser seran û ser çavan e. Piştî axaftinan, ji bo k