"Boyrooooon… Aile yerimiz Vardir" Sanırım Diyarbakır çarşı ve sokaklarında yürürken, aniden kulağın dibinde bu iğrenç çığlığı duymayan yoktur. Bu sesi her işittiğimde 1970-75’lerde şehirlerarası otobüs terminallerindeki simsarlar aklıma gelir. O zamanlar şehirlerarası otobüs terminallerinde her firmanın simsarları vardı. Terminalin girişinde bekler, ellerinde iri taneli tespihleri şakırdata şakırdata, külhanbeyi varı tavırlarla ”Mardin… Adana.. Adana... Ankara” Diye bağırır, gelen yolcuların yolunu keser, “arabamız hazır, hemen hareket” diyerek valizlerini çekiştirir, adeta zorla mensubu olduğu firmaya götürüp bilet kestirirlerdi. Tabi bu davranışları sık sık çekişme ve kavgalara neden olurdu. Zamanla şehirler değişti, simsarlar da değişti. Yer yer müşteri kapma yarışları devam etse de daha makul ve medeni kurallar dâhilinde olmaktadır. Gel gör ki 40-50 yıl önceki bu medeni şehir yaşamına uymayan davranışlar terminal veya otogarlara değil, Diya