DI SALÊN 1930’DE KURDEKÎ HERÎ MEDYATÎK:
HACO AXA /
İbarhim Bulak
Werger:
Nezirê Cibo
Haco Axa, yek ji wan Kurdperwerê ku
di Salên 1930’ande di medya Tirkande herî bahsa wî hatîye kirin. Car cara navê wî
bi şiklekî magazînî an krîmînal(polîsî) jî dihat rojevê, lê ew her di rojeva
çapamenîyê de bû.
HACO AXA
KÎYE?
Haco Axa,
yek jî wan sazkar û rêvebirê komita navendî ya sazîya Xoybunê ye. Serokê aşîra Heverka ye. Wek Hacoyê-3 yan jî tê binav
kirin. Dinav Xoybunê de wek serokekî kevneşopî dihat temsîlkirin lê heman demê
bi nivşê rewşenbîr, ronakbîr û yên ku bi çanda Ewrupa hatin perwerdekirin re jî
di xebitî û arîkarê çalekîyên wanî çandî
bû. Hetta ew û kurê wî Cemîl Haco di kovara Hawarê de gotar jî dinivisîn.
Cegerxwin, di bîranînê xwede, di derheqa kesayetî û helwesta wî ya dinav
endamên Xweybunê de wiha digot: “Dinav Xoybunê de beşek hebu ku ji helwesta wî
ne razî bun û wiha digotin; Em naxwazin yekî wek Haco ku nizanê navê xwe
binivîse, bi destê Fransîya seokatîya me bike”1(Cigerxwîn, Hayat Hîkayem,
Evrensel basin Yayin 2003, S. 274)
Haco Axa, di
sala 1926 ande xwe diberdê binxetê û li herema Cezîrê bi cî dibe. Livir roj
biroj nav û dengê wî zêde dibe. Îcar kesên ku li Serxetê sere wan diket
tengasîyan û derbasî Binxetê dibun, pêşî xwe tavêtin ber derîyê mala wî.
Dema
serhildan Agirîyê de jî navê wî di çapamenîya Tirkande her di rojevêde bû. Em
karin bejin ku di wan salande tu kes qasî wî ji terefî Tirkan nehatibu şopandin
û balkişandin. Ji xwe mijara vê gotarê ev pêvajoye; Di salên 1930’ande navê
Haco di medya Tirkande çawa û biçi çiklî hatibû nivîsandin û temsîlkirin?
Haco, di
sala 1940’de jiber kansera (pençeşêr) çerm, li Surî çû rehmeta xwedê.
ÇAPEMENÎYA
TIRK HERÎ ZÊDE CÎ DIDA HACO
Haco, cara
pêşî çaxê ji bo arîkarîya şervanên Agrîyê êrîş dîberde hidutê Tirkan bala
çapamenîya Tirka dîkşîne. Xoybûn ji bona şikandina dorpêça Tîrkan ya liser
şervanên Agirîyê, ji Cerablusê haya Eyn Dîwerê biryara êrîşekê dide. Di 3-4 Tebaxêde bî tarîya şevêre, Hêzên
Xoybûnê ji 5 nikta êrîş diberdin hududê Tirkan. Haco jî serkêşê yek jivan hêza
ye. Her çiqas êrîş bi sernekevin jî, Tirk zêde zêde tirsiyan û çapemenîya wan
liser van êrîşa bi giringî sekinî. Rojnameyên wan, roj bi roj buyêr dixistin
manşetên xwe. Di van manşetande yê herî
xuya dikir jî Haco bû. Wêneyên wî her roj di manşetên van rojnameyande dihat
servîs kirin û di derheqa wî de agahîyên
duvdirêj didan.
ENDAMÊ
XOYBÛNÊ YÊ HERÎ MEDYATÎK; HACO
Her çiqas
navê wî di çapemenîyêde wek Haco dihat nivîsandin jî, carna wek “Haço”, “Haso”,
“Hasu” jî di hat bilêvkirin. Liber navê wî sifatên wek ”sergerde” an “şakî” kêm nedibû. Piştre
navê wî û yê Xoybûnê tim bi hevre hat qalkirin.
Hinek ji
manşetên rojnameyên wan roja wiha bûn:
“Haço û havalbendê wî êrîşê hidudê me
yê Sûrî kirin û xetên telgrafan qut kirin” (1930, 6 Tebaxê, Mîllîyet)
“Sergerde Haço erîşî hidudê me kir û
kete nav axa me”(1930, 7 Tebax, Cumhurîyet)
“Haço di belavokê xwede dibêje, Tirka
ser jêkin û tola bav û kalên xwe hilînin”(1930,
7 Tebax, Milliyet)
“Şakî Haco hat dorpêçkirin” 1930, 8
Tebax, Cumhuriyet)
“Ji tenkîl kirina/ceza kirina Haco re
hindik ma. Li herêmê din tam sikûnet hat saz kirin”(1930, 8 Tebax, Milliyet)
“Şakî Haso, gundê xwe îşgal kir”
(1930, 8 Tebax, Vakit)
“Ji bo tenkîlkirina Haço û havalên
wî, hêzên leşkeri hatin sevkkirin” (1930, 9 Tebax, Milliyet)
“Şakî Haço û havalên xwe revîyan û
derbasî Surî bûn” (1930, 10 Tebax, Milliyet)
BELAVOKA
HACO
Wan çaxa
medya Tirk pir cî didda belavoka Haco ya
ku li gundên heremê belav kiribû.
Rojnameya Mîllîyetê (1930. 9 Tebax) beşek ji belavokê xistibû manşeta
xwe ku wiha di got: “Ew eşîrên Kurda ku li ser armanca Kurdistaneke azat dest
dane hev, ya wê bi vê serhildanê bigihin armanca xwe an jî wê ebedîyen kole
bimînin. Ji bo vê yeke gerek Kurd dibin ala Kurdistanê ya ku ji alî Kor Hûseyîn
paşa û lawên wî ve hatîye hildan bibin yek û heta ji wan tê fedekarî bikin.”
Ji xeynê
rojnameya Milliyetê, gelek rojnamayên din jî di derheqa Haco û lepta wîde li
ser hev nûçe û nivîs di weşandin.
ROJÊN HACO
YÊN LI DIYARBEKIR
Wan roja,
nivîsa herî duvdirêj ya di derheqa Hacode hatî nivîsandin bi îmza “Na.H” û bi
sernîvêsa “Cenup ’ta Son Tecavüzü yapan Haco Kimdir?” bu. Ev nivîs di 14 Tebaxa
1930ande hatibu nivîsandin. Na. H, berpirsyarê rojnamê yê Musulê bû. Navê wî yê
esasî Naşît Hakki ye. Naşît Hakki, Kemalîstekî xuyayîye û piştre paşnavê xwe
dike “Uluğ”
Lepta Haco
ya li hemberî serhildana Şêx Saît hêjî mijara niqaşê ye. Bi piranî tê bilêv
kirin ku Haco wek taktik li gel devletî cî digre (Xwendevan kare Ji bo vê
mijarê dîtinên cuda cuda di pirtûka Nezîrê Cibo ya bi navê Heverkan Sultanlari
de bi xwîne. Heverkan Sultanlari, Komal
basim yayim dağitim, 2010, S. 97-109)
Naşît Hakki,
di derheqa helwesta Haco ya di serhîldanê de wiha digot:
“Çaxê Şakî Haco, hêz û qudreta millî
dît, tirsîya û bi 150 Sûwarîyên havalbendê xwe re ket xizmeta dewletê û li
Karabaxçê li hemberî hêzên şakîyên Şêx Seîd şer kir. Piştre hat Dîyarbekir. Ji
bo ku xwe wek dost û piştgirê dewletê şanî bide û li herema xwe wek berê zilm û
zorê berdewam bike bi girgirên dewletên re hevdîtîn pêk tanîn.”
Naşît Hakki
divê pêvajoyêde Haco nasdike û di derheqa wî de wiha dibêje: “Ez û Haco, pîştî
girtina Şêx Seîd bi çend rojan, di gazinoya Leşkerî de leqayî hev bûn. Du serok
aşîrê Mîran Naîf Axa û Naîf jî li gel wî bûn. Li gora şatafata lîbas û xemla
her du serokan girêdana Haco, pir mûtevazî û sade xuya dikir. Di hepsêde hînî
Tirkî bubû û her hewl dida ku bi Tirkî bipeyîvê. Ji alê dinve her sadakat û
xizmetên xwe yên li hember dewletî tanî ziman û her wiha di xwest bala
girgirekên dewletî bikşîne ser xwe.”
HEBAB: GUNDÊ
KU HACO LÊ MABÛ
Haco ji bo
alîkarî bide serhildan Agrî xwe gîhandbû gündekî. Ev gund di çapemenîya
Tirkande wek Habat, habab, habap, Hubap dihat bi navkirin. Naşît Hakki, di
derhaqa vî gundî de jî agahî didan: “Haco û zilamên wî demekî li Diyarbekir
man. Di vê navberêde girgirekên Dewletê gelek şîret li wan kirin. Di vegerêde
diçe, li qesra xwe ya li gundê Suryanîya ku li serê çiyê hatibû avakirin bi cî
dibe. Li vî gundî Ezîdî û Surîyanî li dora wî gîhabun hev.”Di ferhenga Sevan
Nişanyan ya bi navê “Türkiye yer Adları Sözlüğü” de (Li Tirkîyeyê Ferhenga Navê
Ciya) navê gûnd bi Suryanî Habab e. Lê îro bi Tîrkî navê wî kirine Gûzelsu.
HACO KÎYE?
Rojname ya
Akşam (17 Tebax 1930) di manşeta xwede dipirsî; Haco kîye? û piştre ji bo
xwendevanên xwe bersiva pirsa xwe dida:
“Ev serserî
Kurdekî ji gundê Habatê ye. Di serhildana Şeyh Saît de li hemberî dewletê
derketîbu. Lê jiber hêzên me revîya bû û derbasî Surî bûbû. Li wir dikeve
xizmeta Fransîyan. Fransî Haco li herema Kamişlo(Kamişlar) û Demîrçat wek
mûfetîş tayin dikin.
Wek tê
xuyakirin, agahîyên çapamenîya Tirka yên di derheqa helwesta Haco ya di
serhildana Şêx Saît de hevdu nagirin.
XEYALA
KURDÎSTANA SERBIXWE
Her çiqas
Serhildana Agrî bî dawî hatibe û navê Xoybûnê wek berê newê bilêvkirin jî, navê
Haco hêjî di rojeva çapemenîya Tirkande ye.
Di salên 1930’ande endamê Xoybunê yê herî medyatîk hêjî Haco Axa ye. Di
naveroka nûçeyên liser “Kurdistana serbixwe” de herî zêde navê wî dihat bilêv
kirin. Li herdu alîyê hudut dinav hêzên Xoybunêde yê herî çalek ew dihat
xuya kirin. Carcara bi ewayekî magazînî jî dihat rojevê, lê di naveroka nûçeyên
lî ser xoybunê û serokên wê de, navenda aksîyonan her Haco bû. Her çiqas ev
nûce wek ku lîser masê û wek senaryo hatibin amade kirin jî, îhtîmala ke mezin
jî ewe, ku ji terefî elemanên Îstîhbaratê ve, bi ewayekî popilîst hatibin
raporkirin. Wek mînak; Rojnameya “Son Posta”, manşeta xwe ya 18.Tebax 1930an ji
Haco Axa re veqetandibû. Li gel navê Haco, car cara navê Celadet Bedîrxan,
Osman Sabrî û yên hinek rewşen bîrên Kurda jî derbas dibû. Ser nivîsa nûçê wiha
bû: “Xeyala Kurdistana Serbixwe Xapandineke mezin e.” Nûçe wiha didomand:
“Şakîyê
firarî Haco, ji gundîyan bi hezaran lire pere xesp kirîye.
Helep,17
(Taybet)- Dijminên Tirka û welatê wan, ên ku di Xoybunê de gîhane hev, van
rojên talîde, dinav çalekîyek xapînok dene. Serokên vê cemîyeta xaîn û fesat li
gundên aşîrên der dora hududê me yê Surî belavokek belav kirine. Di belavokê de
behsa babetin xayalî dikin. Lê eşkere tê famkirin ku armanca van sergedan ewe
ku ji gundîyan pera bidin hev û her wiha berîkên xwe tijî bikin. Nîtekîm tê
zanîn ku hinek ji van şakîyan bi vî ewayî zengîn bune û dinav sefahetê de
dijîn. Lewma tê gotin ku dinav wande dubendî û îhtîlav derketîye. Ji alê din
şakî Haco, li ser sînorê me yê başûr tevlîhevîyên xerab pêk tîne. Ev şexs, dî
esasê xwede firaîyê Tirkî ye. Bi çend firaîyên wek xwe re civînekê lidar
dixe. Di civînêde xaînên wek Bedirxan
Kamran(Kamuran Bedirxan) û Osman Sabrîyê Kahtayî jî beşdar bûn. Civîn bi xir û
cirê derbas dibe. Piştî civînê Kamuran Bedirxan û Osman Sabrî qaşo ji bo
sazkirina Devleteke Kurdî dinav aşîrên
herema hudut de probaganda dikin û bi vê
sebûnetê ji wan pera didin hev. Lê piştre hat famkirin ku ev perê ji terefî
Haco Axa, di ziyafet û şahîyên xwarin û vexwarinande hatîye xerckirin. Çaxcê
mensubên aşîrên Kurda û Ermenî vê yekê fam dikin, pir hêrs dibin. Hewqas hêrs
dibin ku ji bo Haco û zilamên wî linç bikin mumayîşan tertip dikin û ew peren
ku bi xapandin ji wan hatî girtin daxwaz dikin. Lê mixabin ew kesên wek Osman
Sabrî û Kamuran Bedirxan ku bubun sebeba xapandina wan, ji holê winda dibin.
Piştre hat famkirin ku Osman Sabrî û kamuran Bedirxan ji wan peran pareke mezin
hiland bun.
GELÊ HEREMÊ
DI DERHEQA HACO DE DIPEYÎVE
Roja din
mijara manşeta rojnameya Son Posta ya binavê “Halkin Sesî” “Xeyala Kurdistana
Serbixwa” bû. Rojnamê, bi israr dixwest vê nûçeya polîsîye di rojevêde bihêle.
Wiha dinivîsî: “Me duho, nuçeya eşqîyayekî serserî yê bi navê Haco çêkiribû.Ewê
ku bi probaganda ‘ezê Kurdistan û
Ermenistana serbixwe saz bikim.’ Gel xapandibû.” Nuçeya rojnamê, “ Gelê me divê
mijarê de wiha difikire.” Digot û di berdewamîyêde cî dida gotinên gel ên di
derheqa Haco de:
Sadik Bey(Çakmakçilar Yeni Hani);
“Eşqiyayê meşhur Haco bi gotinên
xapînok wek “Ezê Kurdistanê azat bikim” ji gundîyan gelek pere dane hev û ev
pere li meyxanan, di kêf û şahîyande xwar. Niha gundîyên reben lê digerin ku
pere xwe jê bistinin û wî linç bikin. Ya rast çaxê min ev nûçe xwend ez şaş nemam.
Çimkî însanekî ku îxanetê li dewleta bike wê vê xerabîyê rehat bike.”
Nusret Bey
(Kumkapi Îbrahim Paşa Çikamzi 1):
Li wî alê sînoreme yê bakur gurubek
eşqîya heye ku ji xwere dibêjin Xoiybun. Endamên vê gruba ku nayên hîdayetê, di
xeyalên xwede Kurdistan û Ermenîstanek damezrandine. Ew bixwe ji zanin ku ev
xeyaleke û nemimkune. Lê ji bona gundîyên saf bi xapînin dev ji van xeyalên
bêbingeh bernadin.
Mehmet Rıza
Bey (Erenköy İstasyon cad. 73):
Komek xayîn
li suri gihane hev û bi navê xoybûn sazîyeke îhanetê damezrandine. Ez dî vê
bawerîyêde me ku ev şexsîyetên bê heya wê bela xwe bibînin. Ev millet wê rojekê
fam bike ku tê xapandin û wê li wan werê xezebê.
Süleyman
Sudi Bey (Sultanselim Çukurbostan 3)
Li Helebê, ji bona Haco werê ceza
kirin mitîng hat lidarxistin. Ew eşîrên ku heya îro lî pey wan diçun, îro fam
kirin ku ji xeynî pere û sefahatê pêve tu armanca van tune. Ji xwe ew bixwe jî zanin ku ev mesele( mesela
Kurdistana azat nc.) tışteki vala ye, lê sırf ji bo menfîatê xwe vê dozê di
şopînin“
Şefîk Bey
(Sîrkecî Meşrutiyet oteli)
Ew pêxwasê ku navê wî Haco ye, bi
çend pêxwasên wek xwe re heya îro, xwe wek fedakar û qehraman şanîdidan û bi
probaganda “Emê Kurdistan û Ermenîstanek azat saz bikin” gelek kes xapandin û
şelîhandin. Perên ku bi vî ewayî dane hev jî di şahî û zîyafetan xwarin û
vexwarinan da xelas kirin. Lewma galayana gundîyan di ciyê xwede û meşruye.
(Tebax 19- 1932 Son Posta)
HACO Û
HEREMA CEZÎRÊ
Dema pirsgirêka Hatay jî Haco, dîsa di rojeva çapamenîya
Tirkan de bû. Îcar vê demê navê wî û herema Cezîra Surî pevre dihat qalkirin.
Di navbera 1921-1946 ande di bin dagirkerîya Fransade, bi taybetî di salên
1930’yan de, ji bo statûya heremê, dinav civakên Kurd, Ereb û Surîyaniyan de
gengeşî hebûn. Çapamenîya Tirk bi baldarî li ser van gengeşîyan disekinî. Di 13
Rêbendana 1937an de rojnameyên Tirkan
Akşam, Ulus û Cumhuriyetê, nûçeyek wiha derxistibûn manşetên xwe; “Meşhur Haco,
di encama pevçûnekê de ji terefî birayê mebusekê gruba bi navê Vatanî hat
birîndar kirin.” Wek tê xuya kirin Haco di çavê çapamenîya Tirkande hêjî endamê
Xoybunê yê herî navdar e, meşhur e. Ji xwe çaxê bahsa wî derbas dibû, her tim
sifata “meşhur” didanîn pêşîya navê wî. Mînak; Rojnameger, Mumtaz Faik Fenik,
di rêznivîsa xwe ya bi navê “Lî hidudê Başur” ( Cenup Sinirinda) ku di hejmara
rojnamaya Tan ê(30 Rêbendane 1937) hatibû weşandin wiha digot: “Çaxê ji devê
gundîyekî min ev nav bihîst dicihde min famkir ku ev şexs, ew Haco yê meşhur e
ku eşqîyatî û Kurdîtî ji xwre kirîye armanc.” Her wiha rojnameger, cardin Haco
bi xwendevanên xwere dida naskirin û wiha didomand: “Ez bawerim ku we jî ev nav
bihîstîye. Ligora nuçeyên rojname, di encama pevçunekê Haco hatîye birindar
kirin.”
SEROK HACO YE
Di nivîsa ku bi îmza B.K û bi sernivîsa “Mektubên Surî û
Xoybun” hatî nivîsandin, serok û sazkarê lidarxistina çalekîyên Kurdên rojava
Haco nişan dida. Nivîskar ji bo xwendevanên xwe di derheqa Haco’de ev agahî jî
didan:
“Berî gotinên xwe xilas bikim, ez dixwazim di derheqa Haco’de
hinek agahî bidim we.
Haco Axa: Ehlê nehya Nisêbînê ya bi navê Hubabê ye. Heman
demê serokê aşîra Huykar e(Hevêrka n.c). Emrê wî zêdeyî 50 ye. Cahîl û xwînxwar
e. Jiyana wî bi eşqîyatî û şelihandinan derbas buye. Gelek cara bi hêzên
hukumetê re şer kirîye, hatîye girtin û bi salan hatîye hepiskirin. Piştî
serhildana Şeyh Saît, di sala 1341(1926) de, li Nisêbînê, li hemberî dewletê
serî rakir. Ji ber hêzên me revî û derbasî Surî bû.
Piştî ku derbasî Surî bû, li wir bi cî bû û serokatîya
herekata Kurd xist destê xwe. Li herema El Cezîre bû pîştvanê Xoybunê yê herî
xurt. Wekî ku di nûçeyên me de tê xuyakirin, çalekî û xebatên wî yên Kurdîtîyê
bişev û biroj berdewamin.
Ev serokê Xowbûnê yê herî navdar, piştî buyêrên Surî yên
talî, diçe Beyrudê û li wir ji Komserê mezin re, piştre ji muhabîrê Rojnameya
El Ahrar re wiha dibêje:
“Rewşa El Cezîre arame. Aşîrên heremê ji îdare Fransîyan
razîne. Dinav aşirên bakurê Surîye û Kurdanên heremê îhtîlaf tünenin. Nuçeyên
rojnameyên Tirkan ne rastin.”(19. Temmuz 1934 Akşam)
PÊŞEROJA CEZÎRE
Li gora çapemenîya Tirka Haco, di gengeşî û pirsgirêkên nav
Ereb, Xiristîyan, Kurdan de û hemen demê
di mûnasebetên Fransîyande, wek serokê Kurdan xuya dike. Nûçeya rojname ya “Son Telgraf”(31 Gulan 1938) wiha
digot:
“… Li gora nûçeyên ku ji Helebê tên Haco, berîya niha bi
çendekî, rêveberîya Qamişlo dixe destê xwe. Ji alê din ji Fransîyan daxwaza
muxtarîyetê kirîye û rêveberîya bajêr dinav
hevalbendê xwe de parve kirîye. Yek ji van havalbendê wî Tahir ê
Mêrdînî vekeletîya qaymaqamtîya Qamişlo dike. Her wiha memurên
ku mensubên Partîya Vatanî bûn hemu ji wazîfê derxistin. Havalbendê Haco, bi
pankartan li sikakan di meşîn. Liser pankartên wan ev slogan hatibûn
nivîsandin:
“ Em Îstîklal û
Hurrîyet dixwazin” “Ya îstîklal yan Mirin” “Franasa! Li Soza xwe xweyî
derkeve; Me nefroşe Ereba”
LI HEREMA CEZÎRÊ GELEK CARAN ALA SURÎ HATIBÛ DAXISTIN
Şaîrê Kurd Cegerxwîn, jiber ku dinav şert û mercên Surî yên
kaotik de bikernehatin ku statûyekê bidest bixin, serokên Kurda wiha rexne
dikir:
“ Cezîre demeke dirêj di destê Kurd û Xiristiyanan de
bû. Em bi rêzdarî bihevre dijiyan. Lê
heft mixabin axa û begên Kurdan bikêrnahatin û ji vê rewşê îstîfade nekirin.
Welatê xwe azad nekirin, berjewendîyên mîllettê xwe muhafeze nekirin.”(
Cegerxwîn, Hayat Hikayem, s. 273)
Cegerxwîn wiha didomand: “Gelek cara li Cezîre, ala Surî
dihat daxistin û şuna wê ala Fransa dihat bilindkirin. Hatta carna Xiristîyanan
al dişewitandin, tavêtin erde û pêlêdikirin, hetta pêde mîz dikirin.”
TALÎ HACO DEWLET DAMEZRAND
Di rojnama ya Tan ê (18. Hazîran 1913) de nûçeyek balkeş tê
weşandin. Sernivîsa nûçê wiha bû: “Li Cezîrê Kurd û Suryanî ji bo serxebunê
rabun ser pîya.” Di berdewamîya nûçê de
tê gotin ku Haco û Patrîkê Sûryaniyan Habbî li Beyrudê bi Fransîyan re
hevdîtinekê çêdikin. Pîştî vê hevdîtinê tên Cezîrê û ala Cezîrê bi Qonaxa Rêvebirîya
Hukumetê ve daleqînin û serxwebuna xwe îlan dikin. Di nûça rojnamêde ev agahî
jî hebûn:
“Piştî îlankirina serxwebunê, teblîgat dan hemû memurê
Hikumeta Surî ku ji herema Cezîrê derkevîn. Li alê din li hemû ofîsên hukumetê
ala Surî hat daxistin û ala Cezîrê hat daleqandin. Ala Cezîrê, kopîya ala Fransa bu. Di nîvê ala Cezîrê de
du simbilên genim hebun. Ji ala Fransa cudatîya wê tenê ev bû.”
Heman nûçê, cî dabû daxwazên Surîyanî
û Kurdan, yên ku ji 3 xalên esasî pêkdihatin:
1. Ji bo herema Cezîre rêvebirîyek cüda
û xweser.
2. Bila li dibistanan şuna Erebî, Kurdî
û Surîyanî bibe zimanê perwerdê.
3. Bila girtiyên Cezîrê ku di hepsên
Surî dene derhal werîn berdan.
DÛMAHÎK
Wan salan
(1930’an) ji bo çapemenîya Tirkan, di mesela Kurdîtîyêde mijara herî giring
Haco Axa bû. Kesayetîya wî car cara ji
sîyasetê dihat veqetandin û bi şiklekî magazînî an krîmînal dihat rojevê. Lê wî
çaxî jî, Haco Axa dîse mijara herî sereke bû. Ji bo çapemenîya Kemalîst ew hem
‘serok eşîr’ bu, hem jî ‘kesayetekî ku li pey xeyala Kurdistanek serbixwe’ diçû.
Her wiha ew ji bo çapemenîya Tirkan, objeyeke kîn û nefretê ya bikêrhatî bû. Heman demê ew, li binxetê rêberekî Xoybunê yê
herî navdar ku liser navê Kurda bi Fransîyan re hevdîtin çêdikirin.
Yorumlar
Yorum Gönder